Langkawi, Kuala Lumpur en Melakka

Na een helse busrit en op een ferry te zitten waar de airco op -10 stond zijn we dan eindelijk aangekomen in Langkawi oftewel Maleisie!

Helemaal in mijn nopjes was ik toen we in de bus naar het puntje van Thailand gingen, Hat Yai. We zaten beneden in de bus waar we een tafel, banken en vooral heel veel ruimte hadden. Top als ik zo 6 uur mag zitten. Na 6 weken Thailand moet je toch wel weten dat ze het leuk vinden om je van de ene bus in de andere te proppen en ook dit keer gebeurde het, helaas! Eerst werden we met een touringcar naar een klein busstation gebracht, daar werden we vervolgens in een minibus gepropt om vervolgens weer in een andere bus gezet te worden die uiteindelijk naar Hat Yai ging. Ongeveer 100 km voor Hat Yai ging de bus aan de kant. Kapot! Ok dan, en nu? Na een uur of 2/3 langs de kant van de weg gestaan te hebben konden we in een andere bus gezet worden. De bus zat al nokvol dus je backpack moest mee de bus in en je kon niet zitten. 100 km lang. Als we er maar komen moet je maar denken. Af en toe vroeg ik het me sterk af aangezien de bus echt met volle snelheid de bochten pakte en vaak hoorde toeterde. Maar goed een paar uur later dan gepland zijn we dan veilig en wel aangekomen. Cheap motel geboekt en slapen. De volgende dag moesten we weer 3 uur in de bus naar de ferry. Eenmaal onderweg begon het keihard te regenen en Thaise bussen zijn niet te vergelijken met de bussen uit Nederland. Je zou bijna denken dat er geen dak op het bus zat want het regende in de bus en ook niet zo zuinig. De locals zaten zelfs met een paraplu in de bus omdat ze anders zeiknat werden. Na zo´n 3 uur kwamen we aan bij de ferry om de oversteek te maken naar Maleisie. Paspoortcontrole, stempeltje halen en gaan. Voordat we al bij de ferry waren werden we al door andere toeristen die buiten stonden gewaarschuwd dat het echt heeeel koud is binnen. Nu weet ik dat ze er hier van houden om die airco flink aan te knallen maar dit sloeg echt alles. Denk dat de temperatuur hetzelfde was als in Nederland op dit moment en dan zit je daar in je korte broek. Dan maar een uur lang Rayman spelen op de Ipad van Floor. Je raakt zo opgefokt van dat spel dat je het snel al een paar graden warmer krijgt.

Langkawi is echt een heel verschil met Thailand ook al ligt het 45 min per boot van elkaar verwjderd. Veel meer groen en de huizen staan niet op elkaar geplakt, de koeien en de kippen lopen over de weg. We hadden in eerste instantie tegen de eigenaar van het hostel gezegd dat we 3 misschien 4 nachten wel zouden blijven. Hij keek ons lachend aan en zei: Dat zullen we nog wel eens zien, geloof me jullie willen niet meer weg hier. Langkawi heeft niet heel veel te doen maar het is zo heerlijk eiland om te verblijven. Het is 30/35 graden, heerlijk eten en je kan overal heen lopen of met de scooter heen. Dan is het ook nog dutyfree dus alles is echt spotgoedkoop hier. ( Daar kwamen we helaas in Kuala Lumpur pas achter dat het zoveel scheelde :() Omdat het scooterrijden in Kohlanta zo'n succes was hoefde we niet lang na te denken om hier ook een scooter te huren. De eigenaar geeft niet zomaar een scooter weg dus ik moest eerst een rondje rijden om hem te laten zien dat ik kon rijden. Gelukkig heb ik snel geleerd in Kohlanta want ik was geslaagd voor de test. Op de scooter zijn we echt het hele eiland doorgereden, verschillende stranden gepakt, naar de shoppingmalls geweest. De apen rennen hier langs de weg echt geweldig! Het hostel zat echt vol Duitsers dus elke avond was het een soort van Oktoberfest daar. Liters bier gingen er doorheen. Na 4 nachten hadden we dan toch echt het plan om naar Pangkor te gaan dus betaald, uitgecheckd en dan met onze nieuwe Duitse vrienden nog een paar laatste biertjes. Toen het 23.30 uur was waren onze plannen van de baan geschoven. Onze kamer hebben we langer geboekt en we zijn uitgegaan. '' I told you so!" zei de eigenaar toen hij ons s'ochtends weer voorbij zag lopen. We lagen net 3 uurtjes op het strand toen er een paar jongens vroegen of we in een film wilde spelen en daar kregen we 70 RM p.p. In euro's is dit nog geen 20 euro maar in Maleisie kan je hier 2 dagen van leven. Het strand was ik toch al zat dus waarom niet? Met de auto werden we gebracht naar een restaurant waar de film werd opgenomen. Na een half uurtje wachten mochten we dan eindelijk aan de slag. Het stelde echt geen reet voor want we moesten naar onze tafel lopen en dan gaan zitten. We kregen daarna van een serveerster een glaasje limonade voor ons, die ik binnen 10 sec halfleeg heb gedronken omdat ik megadorst had. Mocht dus niet, toen ze het glas op kwam halen kreeg ik op mijn flikker dat ik het voor de helft had opgedronken. Na ongeveer 10 min aan een tafel gezeten te hebben moesten we weer wachten tot ze ons weer nodig hadden. We hadden nog lichtelijk een kater van de vorige dag dus we vielen bijna in slaap daar. Bij de volgende ronde moesten we ons verkleden want het was in de film een nieuwe dag. Nu werd ik bij de mannen aan tafel gezet voor 2 uur lang in de brandende zon. We mochten niet in de camera kijken en gewoon met elkaar praten. Na een uur ben zelfs ik wel uitgepraat met die mensen en ben je overhit omdat je in die brandende zon zit zonder drinken. We kregen weer limonade met cake geserveerd waar we ABSOLUUT niet aan mochten komen. Echt gemeen is dat! Na een uur of 3 zat het er dan eindelijk op en werden we weer terug gebracht naar ons hostel. Wanneer de film uitkomt zou ik niet weten maar voor degene die interesse hebben in Maleisische films: 'Forever love' heet de film. :)

De volgende stop was Kuala Lumpur. We reisde samen met een Duits stel die bij ons in het hostel zaten en waar we veel mee opgetrokken hadden. We gingen allebei om 21.30 uur met de nachtbus maar omdat zij later geboekt hadden zaten we bij een andere maatschappij. We hadden afgesproken dat we op elkaar zouden wachten op het busstation van KL. We wisten van elkaar met welke maatschappij we reisde dus eenmaal aangekomen op KL gingen Floor en ik op de stoep wachten. Na heel wat bussen voorbij gekomen te zien hebben waren we het zat en gingen we in een restaurant even wat drinken en erachter komen op welk busstation we zaten zodat we vast konden bekijken hoe we moesten lopen naar Chinatown. Alle mensen in het restaurant spraken geen engels en we konden de straatnaam niet op de map vinden. Duitse stel was er ook nog niet dus we gingen maar een taxi regelen om een hostel te zoeken. Toen de taxichauffeur de prijs zei vielen we bijna om. 60 RM voor een stukje wat je ook nog eventueel zou kunnen lopen? No way, veelste veel geld. Een andere taxichauffeur dan maar. Bij hem kwamen we erachter dat we helemaal niet in KL zaten maar in Kejang. Klein plaatstje in de buurt van KL maar nog zeker 45 min in de taxi. Nu is de bus wel een aantal keer gestopt maar als er Kuala Lumpur op de voorkant staat verwacht je niet dat je in een of ander gehucht genaamd Kejang uitkomt? Uiteindelijk hebben we 2,5 uur in de taxi gezeten omdat we in de ochtendspits terecht kwamen. Maar goed, snel vergeten en opzoek naar een hostel. Al vrij snel hadden we een prima hostel gevonden met een eigenaar die een extourguide was. We hadden onze tassen nog geen eens naar de kamer gebracht of hij had een hele plattegrond volgetekend met wat er allemaal te doen was en waar welke buurt zat. Prijzen erbij van bussen, entree's toerischtische attracties echt top! Als je ruim 6 weken strand heb gehad is een stad toch wel weer heel even wennen om in een stad te zijn. In 30/35 graden lopen word je snel zat dan! Dan maar de shoppingmalls :) In Kuala Lumpur vind je eigenlijk amper winkels die niet in een shoppingmall zitten. De vetste die we gezien hebben daar kon je echt wonen. 10 verdiepingen, een themepark met een rollercoaster die door de shoppingmall ging, bioscoop, bowlingbaan en sportschool. Verzin het maar en het zit er. Echt ongelooflijk! We hebben zelfs nog een bioscoopje gepakt om onze voeten even wat rust te geven na dat gewandel. Ook zijn we naar de Petronas towers gegaan, echt hoog die torens! We zijn er niet opgegaan omdat het heel duur en lastig is om die tickets te krijgen dus we zijn naar een hotel ertegenover gegaan die een skybar had. Superdeluxe hotel maar echt fantastisch uitzicht. Als een echt toerist natuurlijk 3 miljoen kiekjes geschoten en wijntjes en cocktails gedronken totdat de zon onder ging want je wilt natuurlijk ook de towers op de foto als het donker is.

Melaka was onze volgende stop, 2 uurtjes van Kuala Lumpur vandaan. Ze hebben daar litlle Amsterdam dus ik was heel nieuwsgierig om dat te zien. Toen we aankwamen in Melaka leek het net een pretpark of op Centerparcs. Heel gemaakt en vooral niet realistisch zag het eruit. Ook hier bleken aardig wat shoppingmalls te zitten en dit keer ook met supertoffe kledingen voor een heel stuk minder dan in KL. We hadden het er al over om nog langer te blijven daar. Op dag 2 kwamen we er wel achter dat wat je ziet ook alles is want het leukste gedeelte heb je in 1 dag gezien. Er is een zee maar het strand lijkt meer een bouwterein, in de hotels met zwembad mochten we ook niet zwemmen omdat we geen gast waren en het was uiteraard weer bloedverziekend heet dus we waren er al snel klaar mee. Ze hebben een openbaar buitenzwembad waar het niet gewaardeerd wordt dat je in bikini gaat maar in badpak en als je naar Waterworld gaat moeten vrouwen een soort van surfpak aan omdat het anders veel te sexy is. Dan maar shoppen in de airco, oftewel jezelf lekker maken met mooei kleding wat je niet kan kopen omdat het niet meer in je backpack past. In litlle Amsterdam hadden ze thank god terassen aan de grachten en laat dat nu net mijn 2de hobby zijn! Na 4 dagen Melaka is het dan toch echt tijd om ook afscheid te nemen van Maleisie! Ik vond het echt een geweldig land waar ik zeker nog een keer terug ga komen omdat ik lang niet alles gezien heb. Helaas is het aan de oostkant regenseizoen en kan je daar in deze periode niet reizen. Onze volgende bestemming wordt Jakarta in Indonesie. 7 weken lang weer zon, zee en strand!

Bye Bye Maleisie!

Knuffels, kusjes

Arnolda