Cambodja
Door: Arnolda
Blijf op de hoogte en volg Arnolda
02 Mei 2013 | Maleisië, Kuala Lumpur
Kampot, Shinoukville, Koh Rong Samloen, Phon Phem, Siem Reap.
En dan zit je al 14 uur in een bus onderweg naar Laos. Tijd gaat zo snel, vind het niet meer leuk! Geweldige tijd weer gehad en ik hoorde dat jullie in Nederland eindelijk weer een keer op het terras hebben gezeten! Joehoe!
Onze reis naar Cambodja was een hele onderneming. 8.00 uur s´ochtends werden we opgehaald bij het hotel om naar de bus gebracht te worden. We zouden 2 uur met de bus naar een ander plaatsje moeten om daar over te stappen op de localbus die in 4-5 uur naar Ha Tien zou rijden. Zoals je ook uit andere verhalen kan lezen is de localbus altijd een hele ervaring. Aldus ook deze keer weer. We zaten lekkerder dan de vorige keer want we hadden meer beenruimte maar ongelooflijk weer hoe vol die bus gestampt word. Die Aziaten nemen ook de raarste dingen mee de bus in. Deze keer was er een man en die had een puppy bij een tas met kippen en kuikentjes in boterhamzakjes. Als je een dierenvriend ben dan raad ik je hoe dan ook niet aan om met de local vervoer te gaan want Aziaten behandelen ze iets anders dan wij in Nederland gewend zijn. Na 5 maanden Azie raak je eraan gewend en moet je er maar niet al te veel over nadenken. In Ha Tien werden we op het benzinestation gedumpt i.p.v op het busstation. Ze vonden dat we met een motortaxi naar Cambodja moesten dus daar hadden ze er al twee voor gebeld zodat die ons op stonden te wachten. Probleem is, ik ga NIET met een motortaxi. Al moet ik 40 km lopen ik doe het niet. Die gasten rijden als debielen en met backpack op is niet prettig. Het heeft ons een uur gekost om het busstation te vinden om er vervolgens achter te komen dat de motortaxi gelijk had en er inderdaad geen bus om 16.00 uur nog naar Cambodja ging. De laatste en de enige bus die er gaat is om 13.30 uur. Dan maar met de taxi naar de border en dan in Cambodja een bus pakken. Dit was de eerste keer dat ik te voet de grens overgelopen ben. We moesten eerst heel wat formuliertjes invullen en betalen en daarna kregen we ons visum en een stempel om het land binnen te komen. Toen we alles gehad hadden bleek dat we nog een medische test moesten doen. Een man verkleed als dokter liet ons weer een formulier invullen en daarna moest ik plaats nemen op de stoel. Hij had een apparaat waar hij mee langs je voorhoofd zoefde om vervolgens heel blij te zeggen: You’re healthy Miss! Ik had 35,8 graden dus ik was hartstikke gezond volgens deze man verkleed als dokter. Het zweet liep van mijn lijf af omdat het zo warm was dus ik denk dat zijn batterijen toe zijn aan vervanging. 1 dollar armer en een verklaring dat je gezond ben mochten we dan eindelijk de grens over! Wat een andere wereld is dit terwijl het 5 min lopen van elkaar ligt. Het eerste wat je tegen komt zijn twee waanzinnig grote casino’s maar de wegen zijn stoffige zanderige paden. Er was ook geen busstation te bekennen in dit gat. Dit weten de Cambodjanen ook dus voor maar liefst 30 dollar werden we naar Kampot gereden. Kampot ligt 40 min rijden van de grens vandaan. Een bus ticket van Ho Chin Min City naar Kampot kost je hooguit 15/20 dollar. Dus het was echt een hele dure reis! Sommige dingen moet je maar snel vergeten is mijn motto dan. Uitgeput na een reis van minimaal 12 uur kwamen we dan eindelijk aan in ons guesthouse. We hadden de hele dag nog niets gegeten door gebrek aan tijd dus meteen wat te eten zoeken! Het geld hier is echt enorm wennen. Ze hebben oorspronkelijk de Cambodjaanse Riel maar omdat die koers niet heel gunstig ligt gebruiken ze ook de Amerikaanse Dollar. Voor de hogere bedragen vanaf 1 dollar betaal je met dollars. Alles wat onder 1 dollar is betaal je met Riel. Heel verwarrend! In Kampot hebben we een scooter gehuurd en zijn we naar Bokor gereden. Dit is een park in de jungle waar je wat dingen kan bezoeken en zien. Helaas heeft een man met teveel geld bovenaan de berg een mega casino/ hotel gebouwd en wegen aangelegd waardoor de natuur gesloopt is. Evengoed zie je als je bovenaan staat nog ontzettend veel groen en het schijnt dat er ook olifanten en tijgers lopen. Die hebben wij helaas niet gezien maar die kans is dan ook echt piepklein dat je die ooit ga zien daar. Op de terugweg naar beneden deed de scooter ineens ´raar´ en bleek dat wij zonder benzine zaten. Shit! Wachten tot er iemand voorbij komt duurt lang daar en we gingen toch bergafwaarts en daar heb je geen benzine voor nodig. We gingen nog hard ook! 15 min lang zijn we zonder benzine bergafwaarts gereden. Eenmaal beneden werden we helaas tegengehouden door iemand van het park waardoor we het laatste stuk de scooter hebben moeten duwen naar het benzinestation. Anyway we zijn er gekomen laten we maar zeggen.
De dag erna gingen we naar Shinoukville. Gelukkig is dat zo´n 2-3 uur met de bus dus voor ons reden om eerst tot 4.00 uur s´nachts in de kroeg de laatste avond van Kampot te vieren om vervolgens ellendig in de bus te zitten. Waarom doen we dat toch elke keer? Shinoukville is een kustplaats in Cambodja dus we kunnen weer heerlijk een paar dagen op het strand liggen! We zaten in een superleuk hostel genaamd Wish you were here vol met diabolende hippies met dreadlocks. Helemaal ons ding…. Twee stappen lopen van het strand vandaan, heerlijk! Na 2 dagen heerlijk gerelaxed te hebben gingen we naar het volgende paradijs. Koh rong Samloen. Dat ligt 2 uur varen van Shinoukville vandaan en daar is echt niets te doen. We hadden in Shinoukville de boot geregeld en ook de accommodatie geregeld. Uiteraard hadden we de avond voordat we de boot opgingen ook weer uitgebreid gevierd dat het de laatste avond daar was dus met weinig energie naar de boot toe. Bleek het een partyboot te zijn. Daar zit je net op te wachten! Vaak valt het reizen in Azië tegen en zijn er maar weinig momenten dat je echt verrast word omdat het zo goed geregeld is. Dit was zo’n dag! De bootreis was chill, we stopten halverwege om te zwemmen en snorkelen en uitgebreide lunch. Daarna werd de reis verder doorgezet naar het eiland. Ik heb me kostelijk vermaakt op de boot alleen al door de mensen die erop zaten. Naast me lag een Italiaan met matje, 10 kilo aan zilver om zijn nek en polsen van een jaar of 45 oud. Die bood de hele boot om 9.30 uur een trekje van zijn joint aan. Uhh nee bedankt meneer rook maar lekker zelf op….. Voor me was een foto shoot aan de gang met twee Russen. De jongen dacht doordat hij in het bezit was een gigantische camera proffotograaf te zijn en dat meisje (zijn vriendin) dacht dat ze topmodel was. Uren heb ik mogen genieten en inspiratie op kunnen doen voor verschillende poses. Op de trap, starend naar de zee, hoofd iets naar achter gedraaid, schudden met mijn haar, knipoog geven. Alle poses kwamen voorbij. Na 3 uur ons vermaakt te hebben op de boot waren we dan in het paradijs aangekomen, en of het een paradijs was Haliluja! Ons hostel was echt het meest geweldige hostel wat ik ooit gehad heb. De dorm was van de voorkant open en stond op het strand waardoor je in de buitenlucht slaapt en je elke ochtend wakker word en naar de zonsopgang kan kijken. Fantastisch! Op het eiland heb je welgeteld 4 accommodaties en 3 restaurants dus lekker op de relaxstand. Ze hebben in de zee plankton wat licht geeft in het donker. Zo vet als je de zee ingaat als alle lichten overal uit zijn. Als je je armen en benen beweeg dan geef je licht. Helaas moesten we na 3 dagen dit eiland verlaten doordat we een beetje in tijdsnood zitten. Na nog 1 nachtje in Shinoukville doorgebracht te hebben gingen we de volgende ochtend door naar de grote stad. Phnom Penh is weer een hele andere wereld als je van een onbewoond eiland afkom. Drukte, hitte alles maar genoeg te doen weer! In ons hostel bleek dat we met 3 jongens op een kamer lagen die ook op het eiland zaten dus de sfeer zat er al direct goed in. We hebben ons de eerste middag met de tuk tuk door de hele stad laten rijden een aantal markten af. Eindelijk heb ik een nieuwe backpack kunnen vinden! Ook zijn we naar het museum en de killingfields geweest. Heel indrukwekkend om te zien en je te bedenken dat 30/40 jaar geleden Paul Pot zijn eigen volk martelde en vermoorde. Zo kort geleden, echt bizar. We hadden een nachtbus geboekt dus ons verblijf in Phnom Penh was voor korte duur en zette onze reis door naar Siem Reap. Ook weer een stad die dicht bij Angkor Watt ligt. De tempels van Cambodja waar onder andere ook de film Tom raider opgenomen is. De temperatuur was inmiddels 40 graden dus echt veel doen zat er niet in omdat het echt te warm ervoor was. We zijn s’ochtends om 5.00 uur al naar de tempels gegaan zodat we daar de zonsopgang zagen. Wij waren niet de enige mensen die dat bedacht hadden met als gevolg dat we tussen honderden mensen stonden. Het was ook te bewolkt om echt een mooie zonsopgang te zien dus we zijn snel voor de drukte doorgegaan naar de andere tempels. Nu ben ik vrij snel uitgekeken op tempels maar waar die film is opgenomen was toch wel erg indrukwekkend. Vooral door de bomen die daar groeien. Onwijs groot en de wortels groeien meters over de stenen door. (zie facebook voor de foto’s) Na een paar uur tempels bekijken hielden we het voor gezien en zochten we schuil op plekken met airconditioning of schaduw. Op internet had ik een groot resort gezien waar je als je 5 dollar besteed aan eten en drinken van het zwembad gebruik mag maken. Ideaal dus! De dag erna kan je begrijpen dat ik de hele dag bij het zwembad heb doorgebracht. We zouden eigenlijk maar 2 dagen in Siem Reap blijven en dan doorgaan naar Laos maar het was Khmer New Year oftwel de oud en nieuw voor de Cambodjanen dus we wilden dat graag nog meemaken. Onze Engelse vrienden van Phnom Penh hebben we ook weer ontmoet hier dus we hebben het nieuwe jaar met veel bier en onze beste dansmoves ingeluid. Wat kunnen de Cambodjanen feesten zeg, echt niet normaal! Op straat werd er met babypoeder gegooid, touwtje springen, touwtje trekken en vooral keihard dansen en heel veel drinken. Jong en oud echt iedereen was aan het dansen en feesten, geweldig om te zien!
We hebben echt een onwijs leuke tijd in Cambodja gehad ook al waren we hier maar 2 weken en wilde we hier langer blijven. Ontzettend veel leuke en interessante mensen ontmoet. Ik kan het aan iedereen aanraden om hier heen te gaan,. Geweldig land, geweldige mensen en heel veel lekker eten. Laos here we come!
Knuffels, Kusjes Arnolda
En dan zit je al 14 uur in een bus onderweg naar Laos. Tijd gaat zo snel, vind het niet meer leuk! Geweldige tijd weer gehad en ik hoorde dat jullie in Nederland eindelijk weer een keer op het terras hebben gezeten! Joehoe!
Onze reis naar Cambodja was een hele onderneming. 8.00 uur s´ochtends werden we opgehaald bij het hotel om naar de bus gebracht te worden. We zouden 2 uur met de bus naar een ander plaatsje moeten om daar over te stappen op de localbus die in 4-5 uur naar Ha Tien zou rijden. Zoals je ook uit andere verhalen kan lezen is de localbus altijd een hele ervaring. Aldus ook deze keer weer. We zaten lekkerder dan de vorige keer want we hadden meer beenruimte maar ongelooflijk weer hoe vol die bus gestampt word. Die Aziaten nemen ook de raarste dingen mee de bus in. Deze keer was er een man en die had een puppy bij een tas met kippen en kuikentjes in boterhamzakjes. Als je een dierenvriend ben dan raad ik je hoe dan ook niet aan om met de local vervoer te gaan want Aziaten behandelen ze iets anders dan wij in Nederland gewend zijn. Na 5 maanden Azie raak je eraan gewend en moet je er maar niet al te veel over nadenken. In Ha Tien werden we op het benzinestation gedumpt i.p.v op het busstation. Ze vonden dat we met een motortaxi naar Cambodja moesten dus daar hadden ze er al twee voor gebeld zodat die ons op stonden te wachten. Probleem is, ik ga NIET met een motortaxi. Al moet ik 40 km lopen ik doe het niet. Die gasten rijden als debielen en met backpack op is niet prettig. Het heeft ons een uur gekost om het busstation te vinden om er vervolgens achter te komen dat de motortaxi gelijk had en er inderdaad geen bus om 16.00 uur nog naar Cambodja ging. De laatste en de enige bus die er gaat is om 13.30 uur. Dan maar met de taxi naar de border en dan in Cambodja een bus pakken. Dit was de eerste keer dat ik te voet de grens overgelopen ben. We moesten eerst heel wat formuliertjes invullen en betalen en daarna kregen we ons visum en een stempel om het land binnen te komen. Toen we alles gehad hadden bleek dat we nog een medische test moesten doen. Een man verkleed als dokter liet ons weer een formulier invullen en daarna moest ik plaats nemen op de stoel. Hij had een apparaat waar hij mee langs je voorhoofd zoefde om vervolgens heel blij te zeggen: You’re healthy Miss! Ik had 35,8 graden dus ik was hartstikke gezond volgens deze man verkleed als dokter. Het zweet liep van mijn lijf af omdat het zo warm was dus ik denk dat zijn batterijen toe zijn aan vervanging. 1 dollar armer en een verklaring dat je gezond ben mochten we dan eindelijk de grens over! Wat een andere wereld is dit terwijl het 5 min lopen van elkaar ligt. Het eerste wat je tegen komt zijn twee waanzinnig grote casino’s maar de wegen zijn stoffige zanderige paden. Er was ook geen busstation te bekennen in dit gat. Dit weten de Cambodjanen ook dus voor maar liefst 30 dollar werden we naar Kampot gereden. Kampot ligt 40 min rijden van de grens vandaan. Een bus ticket van Ho Chin Min City naar Kampot kost je hooguit 15/20 dollar. Dus het was echt een hele dure reis! Sommige dingen moet je maar snel vergeten is mijn motto dan. Uitgeput na een reis van minimaal 12 uur kwamen we dan eindelijk aan in ons guesthouse. We hadden de hele dag nog niets gegeten door gebrek aan tijd dus meteen wat te eten zoeken! Het geld hier is echt enorm wennen. Ze hebben oorspronkelijk de Cambodjaanse Riel maar omdat die koers niet heel gunstig ligt gebruiken ze ook de Amerikaanse Dollar. Voor de hogere bedragen vanaf 1 dollar betaal je met dollars. Alles wat onder 1 dollar is betaal je met Riel. Heel verwarrend! In Kampot hebben we een scooter gehuurd en zijn we naar Bokor gereden. Dit is een park in de jungle waar je wat dingen kan bezoeken en zien. Helaas heeft een man met teveel geld bovenaan de berg een mega casino/ hotel gebouwd en wegen aangelegd waardoor de natuur gesloopt is. Evengoed zie je als je bovenaan staat nog ontzettend veel groen en het schijnt dat er ook olifanten en tijgers lopen. Die hebben wij helaas niet gezien maar die kans is dan ook echt piepklein dat je die ooit ga zien daar. Op de terugweg naar beneden deed de scooter ineens ´raar´ en bleek dat wij zonder benzine zaten. Shit! Wachten tot er iemand voorbij komt duurt lang daar en we gingen toch bergafwaarts en daar heb je geen benzine voor nodig. We gingen nog hard ook! 15 min lang zijn we zonder benzine bergafwaarts gereden. Eenmaal beneden werden we helaas tegengehouden door iemand van het park waardoor we het laatste stuk de scooter hebben moeten duwen naar het benzinestation. Anyway we zijn er gekomen laten we maar zeggen.
De dag erna gingen we naar Shinoukville. Gelukkig is dat zo´n 2-3 uur met de bus dus voor ons reden om eerst tot 4.00 uur s´nachts in de kroeg de laatste avond van Kampot te vieren om vervolgens ellendig in de bus te zitten. Waarom doen we dat toch elke keer? Shinoukville is een kustplaats in Cambodja dus we kunnen weer heerlijk een paar dagen op het strand liggen! We zaten in een superleuk hostel genaamd Wish you were here vol met diabolende hippies met dreadlocks. Helemaal ons ding…. Twee stappen lopen van het strand vandaan, heerlijk! Na 2 dagen heerlijk gerelaxed te hebben gingen we naar het volgende paradijs. Koh rong Samloen. Dat ligt 2 uur varen van Shinoukville vandaan en daar is echt niets te doen. We hadden in Shinoukville de boot geregeld en ook de accommodatie geregeld. Uiteraard hadden we de avond voordat we de boot opgingen ook weer uitgebreid gevierd dat het de laatste avond daar was dus met weinig energie naar de boot toe. Bleek het een partyboot te zijn. Daar zit je net op te wachten! Vaak valt het reizen in Azië tegen en zijn er maar weinig momenten dat je echt verrast word omdat het zo goed geregeld is. Dit was zo’n dag! De bootreis was chill, we stopten halverwege om te zwemmen en snorkelen en uitgebreide lunch. Daarna werd de reis verder doorgezet naar het eiland. Ik heb me kostelijk vermaakt op de boot alleen al door de mensen die erop zaten. Naast me lag een Italiaan met matje, 10 kilo aan zilver om zijn nek en polsen van een jaar of 45 oud. Die bood de hele boot om 9.30 uur een trekje van zijn joint aan. Uhh nee bedankt meneer rook maar lekker zelf op….. Voor me was een foto shoot aan de gang met twee Russen. De jongen dacht doordat hij in het bezit was een gigantische camera proffotograaf te zijn en dat meisje (zijn vriendin) dacht dat ze topmodel was. Uren heb ik mogen genieten en inspiratie op kunnen doen voor verschillende poses. Op de trap, starend naar de zee, hoofd iets naar achter gedraaid, schudden met mijn haar, knipoog geven. Alle poses kwamen voorbij. Na 3 uur ons vermaakt te hebben op de boot waren we dan in het paradijs aangekomen, en of het een paradijs was Haliluja! Ons hostel was echt het meest geweldige hostel wat ik ooit gehad heb. De dorm was van de voorkant open en stond op het strand waardoor je in de buitenlucht slaapt en je elke ochtend wakker word en naar de zonsopgang kan kijken. Fantastisch! Op het eiland heb je welgeteld 4 accommodaties en 3 restaurants dus lekker op de relaxstand. Ze hebben in de zee plankton wat licht geeft in het donker. Zo vet als je de zee ingaat als alle lichten overal uit zijn. Als je je armen en benen beweeg dan geef je licht. Helaas moesten we na 3 dagen dit eiland verlaten doordat we een beetje in tijdsnood zitten. Na nog 1 nachtje in Shinoukville doorgebracht te hebben gingen we de volgende ochtend door naar de grote stad. Phnom Penh is weer een hele andere wereld als je van een onbewoond eiland afkom. Drukte, hitte alles maar genoeg te doen weer! In ons hostel bleek dat we met 3 jongens op een kamer lagen die ook op het eiland zaten dus de sfeer zat er al direct goed in. We hebben ons de eerste middag met de tuk tuk door de hele stad laten rijden een aantal markten af. Eindelijk heb ik een nieuwe backpack kunnen vinden! Ook zijn we naar het museum en de killingfields geweest. Heel indrukwekkend om te zien en je te bedenken dat 30/40 jaar geleden Paul Pot zijn eigen volk martelde en vermoorde. Zo kort geleden, echt bizar. We hadden een nachtbus geboekt dus ons verblijf in Phnom Penh was voor korte duur en zette onze reis door naar Siem Reap. Ook weer een stad die dicht bij Angkor Watt ligt. De tempels van Cambodja waar onder andere ook de film Tom raider opgenomen is. De temperatuur was inmiddels 40 graden dus echt veel doen zat er niet in omdat het echt te warm ervoor was. We zijn s’ochtends om 5.00 uur al naar de tempels gegaan zodat we daar de zonsopgang zagen. Wij waren niet de enige mensen die dat bedacht hadden met als gevolg dat we tussen honderden mensen stonden. Het was ook te bewolkt om echt een mooie zonsopgang te zien dus we zijn snel voor de drukte doorgegaan naar de andere tempels. Nu ben ik vrij snel uitgekeken op tempels maar waar die film is opgenomen was toch wel erg indrukwekkend. Vooral door de bomen die daar groeien. Onwijs groot en de wortels groeien meters over de stenen door. (zie facebook voor de foto’s) Na een paar uur tempels bekijken hielden we het voor gezien en zochten we schuil op plekken met airconditioning of schaduw. Op internet had ik een groot resort gezien waar je als je 5 dollar besteed aan eten en drinken van het zwembad gebruik mag maken. Ideaal dus! De dag erna kan je begrijpen dat ik de hele dag bij het zwembad heb doorgebracht. We zouden eigenlijk maar 2 dagen in Siem Reap blijven en dan doorgaan naar Laos maar het was Khmer New Year oftwel de oud en nieuw voor de Cambodjanen dus we wilden dat graag nog meemaken. Onze Engelse vrienden van Phnom Penh hebben we ook weer ontmoet hier dus we hebben het nieuwe jaar met veel bier en onze beste dansmoves ingeluid. Wat kunnen de Cambodjanen feesten zeg, echt niet normaal! Op straat werd er met babypoeder gegooid, touwtje springen, touwtje trekken en vooral keihard dansen en heel veel drinken. Jong en oud echt iedereen was aan het dansen en feesten, geweldig om te zien!
We hebben echt een onwijs leuke tijd in Cambodja gehad ook al waren we hier maar 2 weken en wilde we hier langer blijven. Ontzettend veel leuke en interessante mensen ontmoet. Ik kan het aan iedereen aanraden om hier heen te gaan,. Geweldig land, geweldige mensen en heel veel lekker eten. Laos here we come!
Knuffels, Kusjes Arnolda
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
