Living as a farmer

Het farmleven is dan eindelijk begonnen. Ik werk op een garnalenfarm sinds 2 weken! Niet in Ayr wat in eerste instantie de bedoeling was maar in Cardwell. Zo´n 3 uur rijden van Ayr en Cairns.
Toen we in het hostel in Ayr arriveerde na een lange busreis was het even slikken. Het hostel was een bouwval. Heb nog nooit zo´n sfeerloos en ongezellig hostel gezien. We moesten 3 uur wachten tot de receptie open was en 15 min voordat we incheckte kwam een stel naar beneden en vertelde ons dat zij er al een maand zitten en haar vriend had 9 dagen werk gehad. Zijzelf nog niets. Nu hadden we al niet echt een lekker gevoel bij dit hostel en er zitten nog in aantal anderen in Ayr dus we zijn een rondje gaan maken om informatie te winnen hoe het met de werkgelegenheid zat. Overal was het vol of een wachtijd van minimaal 2-3 weken. Uiteindelijk hebben we voor een hostel gekozen aan de overkant van de straat omdat het daar voor meiden beter is om werk te krijgen. Op de wachtlijst dan maar. Elke avond na 18.00 uur werd er een lijst opgehangen met degene die moesten werken en waar de volgende dag. De eerste paar dagen krimpte de lijst aanzienlijk maar eind van de week sloten er een aantal farms waardoor de lijst groter en groter werd. Mijn hoop op werk zakte daardoor steeds verder af. We hadden een aantal hostels die we al gebeld hadden en we hadden er een paar die we moesten terug bellen in een aantal weken. Bij de eerste was het raak, als we direct zouden komen zou ik het eerste meisje op de lijst zijn voor werk en niemand zat voor ons. De vrouw aan de telefoon klonk profesioneel en eerlijk dus zo gezegd zo gedaan. De dag erna zaten we in de bus naar Cardwell! Twee jongens die ik in Cambodja had leren kennen zaten daar ook voor farmwerk en daar hadden we goede verhalen van gehoord. Ook stopt het seizoen niet in Cardwell maar gaat het hele jaar door. In Ayr zou het seizoen over zijn half December dus dan zouden we onze 3 maanden niet halen en op zoek moeten gaan naar een andere baan. Als je voor een second year visa gaat werken en je werkt 3 maanden op dezelfde farm dan kan je aftekenen. Als je op verschillende farms werkt dan heb je 88 dagen nodig om af te tekenen. Wat betekend dat je langer moet werken op een farm om af te kunnen tekenen.

Het nieuwe hostel was stukken beter dan de hostels in Ayr. Schoon, goed georganiseerd. We hadden direct bij aankomst al een goed gevoel. We werden door de eigenaresse Rebecca aan iedereen in het hostel voorgesteld dus al gauw ging de goone op tafel en kennis maken met de mensen van het hostel. Er wonen en werken 40 mensen hier dus het is echt een kleine familie. Iedereen gaat goed met elkaar om, onwijs leuk. Cardwell is stukken kleiner dan Ayr. We hebben 1 supermarkt en 1 straat met een paar winkels erin dat is het. Niets te doen hier. De dagen wachten bestaat dan ook voornamelijk uit uitslapen, beetje bij het zwembad hangen en uitgebreid koken. Na 1 week wachten had ik een baan voor 1 dag. Ik moest een smerig huis schoonmaken in Innisfail, prima dan heb je in ieder geval iets te doen. Een vriendin van me uit Melbourne arriveerde een paar dagen later in het hostel dus ik had in ieder geval iemand om overdag mee rond te hangen. Na 1,5 week wachten kwam Rebecca naar mij toe dat we 8 oktober zouden starten met 10 mensen op de garnalenfarm. Yesss! Eindelijk gaat het farmleven beginnen!! Een garnalenfarm was wel het laatste wat ik verwacht had dat ik zou doen maar het word warmer en warmer hier in Cardwell dus ik vind het prima om in een vrieskist te werken. Na een aantal dagen kregen we een telefoontje van Rebecca dat 5 mensen 1 week eerder zouden starten dus uiteindelijk na 1,5 week wachten konden we van start. Met zijn alle de bus in om 5.30 uur in de morgen op naar de prawnfarm. Het lijkt bijna een schoolreisje maar helaas het werk is retesaai. Inmiddels heb ik al mijn eigen afdeling waar ik opsta. Ik sta bij de laatste band en ik check bevroren garnalen of ze beschadigd zijn of gebroken. Dat haal ik ertussen uit en dan gaat het de verpakking in. Dit doe ik zo´n 8-10 uur per dag. Ik draag 2 paar sokken, joggingbroek, 2 truien en een jas van het werk. Het is koud daar!! Ons werkoutfit ziet er supertof uit. Je krijgt een veelste grootte blauwe jas aan, rubbere laarzen maat 46, blauw haarnet, wollen handschoenen met daaroverheen blauwe rubberen handschoenen en daar overheen een plastic zodat je polsen niet vrij komen. Superknap! De laatste paar dagen heb ik muziek op en sta ik keihard te zingen en te dansen terwijl ik garnalen sorteer. Niemand die mij hoort. (op de supervisors na dan maar dat kan mij niet schelen) De tweede week op de farm zouden we in shifts werken en ik was een van de gelukkige die om 12.30 uur start tot ongeveer 21.00-22.00 uur doorwerk. De andere shift start om 4 uur s'ochtends en aangezien ik totaal niet in ochtendmens ben komt dit heel goed uit! Inmiddels hebben we er al 2 weken opzitten en nog 10 te gaan. 3 Januari kan ik aftekenen voor mijn visum! Na de eerste week op de farm hebben we gevierd dat de eerste week erop zit met als gevolg dat ik nu niet meer welkom ben in de pub. De eigenaresse van het hostel vertelde mij dat ik de eerste was in het hostel met wie ze dit had meegemaakt. Altijd fijn om speciaal te zijn. Ik heb niets ergs gedaan. De goone steeg iets te hard naar mijn hoofd en ik vond het grappig om een paar blaadjes van een plant te plukken en iemand anders vond het grappig om dat in mijn haar en kleding te stoppen. Als ik wandelende plant ben ik vriendelijk verzocht om de pub te verlaten. Tot nooit meer! De vrijdagen zijn nu wat saai en ga ik vroeg naar bed maar in het weekend gaan we kamperen met het hostel. We zijn nu al 3 weken achter elkaar gegaan en het is echt top! Elke week zoeken we een andere plek uit en gaan we met zo'n 20 mensen van het hostel op pad. Kampvuurtje bouwen, tenten opzetten, muziek aan en de bier opentrekken. Vandaag ben ik terug gekomen van een weekendje Mission beach en daar hebben we op het strand gekampeerd. We werden gewaarschuwd door een local dat we kans op krokodillen hadden. Genoeg lawaai maken en hopelijk komen ze niet! We hebben weer een topweekend gehad en kunnen de werkweek weer aan. Ook heb ik mijn hobby teruggevonden. Vissen! Elk weekend ga ik met een Fransman uit het hostel vissen. Hartstikke leuk. Ik vang niets. Niet leuk. Vandaag dacht ik eindelijk beet te hebben. En wat had ik gevangen? 1 poot van een krab. Sorry krab! Deze troef ligt nu lekker te stinken op de kast in mijn kamer :):)

In Nederland begint het alweer lekker koud te worden dus ik ga lekker veel foto's plaatsen op facebook van het zonnige Cardwell en omstreken! Enjoy de winter!

Knuffels, kusjes

Arnolda